kelimelerle dans et hopla zıpla at sürükle çek....yani iletişim ne güzel birşey ...armutun pişmesi incirin reçeli..tat almayı bilene ne ekşidir bu tuz!
Elif Şafak kendi hayatından kesitler sunarak başlıyor konuşmaya; 1999 daki deprem için "1999'da
deprem İstanbul'u vurduğunda oradaydım. Ve depremin olduğu gece ile ilgili
aklımda kalan temel görüntü budur -- muhafazakar bir bakkal ile ağlayan bir
travestinin kaldırımda yan yana sigara içişleri. Ölüm ve yıkım ile yüzleştiğimizde dünyevi farklılıklarımız buharlaşır, ve bir kaç saat için bile
olsa hepimiz Bir oluruz. Ama ben her zaman hikayelerin de benzer bir etkisi
olduğuna inanmışımdır.” diye devam ediyor.
Baba ve Piç kitabının mahkemelik olma süreçlerini ve altında
yatan nedenleri ortaya koyuyor..Bir pergel benzetmesiyle köklerinden kopmadan
dünyaya nasıl açıldığını vurguluyor. Yazarların politik görüşleri olabilir, hatta
